تابش بند در معماری ایرانی
برای جلوگیری از آفتاب آزاردهندۀ تابستان از عناصر کنترل کنندۀ نور مانند سایه بان و تابش بند بسیار استفاده شده است. پنجره ها عموماً همباد جداره ها نیستند و همین عقب نشینی بازشو موجب سایه اندازی و کاهش شدت تابش است (مکانی و همکاران، 2012). بهره گیری از تابش بند به عنوان مانعی اقلیمی در نمای بیرونی ابنیه ایران، تاریخی ناشناخته دارد و متداول ترین آن پرده های ساخته شده از نی بوده که بر روی جداره بیرونی پنجره ها یا طاق نماها نصب و قابلیت لوله شدن به منظور تنظیم ورود نور را داشته است. این گونه پرده هنوز هم در برخی زبان های اروپایی پرسیانا نامیده می شود که از ریشه فرانسوی پرسینه گرفته شده و به پرده ای اشاره دارد که از جمله اشیای شرقی مد روز فرانسوی قرن هیجدهم قرار داشت و تجار آن را به نام کشور مبدأ آن، ایرانی می نامیدند (1 :2015 ,Soriano).
- Soriano, Blas (2015) Why are window shutters “Persians”?
- Makani’ V; Khorram’ A.; Ahmadipur Z; 2012. “Secrets of Light in Traditional Houses of Iran”, International Journal of Architecture and Urbanism, Vol.2, No.3, pp50-45.