درگاه
فضای کوچکی که در ورودی در آن قرار می گیرد، درگاه خوانده شده است. از لحاظ ساختمانی، در گاه فضایی است که در دو سوی آن دو جرز یا دیوار قرار گرفته است که چار چوب در ورودی در آن نصب شده است. عمق درگاه در بسیاری از بناها در حدود نیم متر است، اما اندازه آن تا حدود 1.5 متر نیز می رسیده است. (سلطان زاده، 1373). معمار ایرانی افراز (بلندا) درگاه را به اندازه بالاي مردم می گرفته و روزن و روشندان را چنان می آراسته که فروغ خورشید و پرتو ماه را به اندازه دلخواه به درون سراي آورد (پیرنیا و معماریان، 1396).
- سلطان زاده. حسین،(1373)، فضاهای ورودی در معماری سنتی ایران، دفتر پژوهش های فرهنگی.
- پیرنیا، محمد کریم، معماریان، غلامحسین (1396)، آشنایی با معماری اسلامی ایران، ناشر غلامحسین معماریان، نوبت 24.