روش تحقیق قوم نگاری

با توجه به حضور فعال سه روش شناسی در تحقیقات علوم انسانی تحت عناوین، «روش شناسی اثبات گرایی»، «روش شناسی تفسیری» و «روش شناسی انتقادی» که نظریه و روش تحت هدایت آن ها تعیین می شود. تحقیق قوم نگاری نیز می تواند بر اساس هر کدام از این روش شناسی ها انجام پذیرد. چنانچه قوم نگاری بر پایه روش شناسی اثباتی ارائه می شود، به کاربرد رویکرد کمی تحقیق، در جهت توصیف پدیده مورد مطالعه اهتمام خواهد داشت. در این روش شناسی سعی بر این است که محقق بتواند با توجه به تکنیک های رویکرد کمی تحقیق، به نوعی به توصیف، تبیین و دسته بندی وقایع قادر شود. روش شناسی تفسیری تحقیق قوم نگاری را به سمت فهم و درک پویا از سیستم اجتماعی هدایت می کند تا از طریق آن بر چگونگی شکل گیری نظام اجتماعی، وقوف یابد. هدف این روش شناسی، توصیف دقیق و عمیق از مورد مطالعه با استفاده از رویکرد کیفی تحقیق می باشد. تحقیق قوم نگاری به لحاظ علمی، براساس روش شناسی های موجود در علوم انسانی، می تواند در طیف وسیع تری که در یک طرف آن ایده کمی و در طرف دیگر ایده کیفی حاکم است، انجام پذیرد. «در میانه طیف با عدم تمایز بین ایده تفریدی و تعمیمی، به توصیفی غنی و فشرده که به نوعی به تعمیم نیز رسیده، اعتقاد دارد». در اصل تحقیق قوم نگاری با تبعیت از انسان شناسی با هدف توصیف شروع گردید ولی در مراحل بعد به مباحث تعمیم و حتی استفاده از تئوری و آزمون آن در واقعیت رسید. هامرسلی معتقد است که «قوم نگاری با هدف تولید و گسترش توصیفات تئوریکی، تحلیلی و یا فشرده از جوامع، اجتماعات خرد، سازمان ها، مکان های فضایی و یا دنیای اجتماعی انجام می شود. این توصیفات باید نزدیک به واقعیت پدیده های خاص باشند و در همان زمان اشکال عمومی از زندگی اجتماعی انسان را آشکار سازند» (ایمانی، 1381).