(قندژ- قهندژ)کهندژ
کهندژ، دژی که محل استقرار دولت و دیوان ها بود و معبدی در کنار خود داشت و در بارو محصور شده بود (حبیبی، 1394). کهن دژ، مهم ترین بخش در شهرهای اداری – سیاسی دوره ساسانی، یعنی جایگاه و سکونتگاه پادشاه، حکام و درباریان بود (سلطان زاده، ۱۳۶۵: ۶۷)؛ مجموعه ای مرکب از کاخ ها، آتشکده و تشکیلات اداری و نظامی که در مرکز و بهترین نقطه شهر و اغلب در سطحی بالاتر از سایر نقاط، جای داشت (سلطان زاده، ۱۳۶۵: ۶۷). عملکرد عالی این بخش را از این حقیقت می توان دریافت که تنها ویرانه های عمارت عالیه، در این قسمت موجود است (هوف، 1366: 77-78).
- سلطانزاده، حسین (1365)، تاریخ شهر و شهرنشینی در ایران، چاپ اول، تهران، آبی.
- هوف، دیتریش (1366)،«فیروزآباد» ترجمه کرامت الله افسر: شهرهای ایران، به کوشش محمدیوسف کیانی، تهران، جهاد.
- حبیبي، ک.، روحاني چولائي، ا (1394)، ارزیابي کیفي تغییر عناصر شهر کهن ایراني به شهر مدرن در جهت احیای مکان های شهری با هویت ایراني- اسلامي، مطالعات شهر ایراني اسلامي ، 6 (21) , 5 – 18.