نمونه گیری متوالی
آخرين دسته انواع نمونه گيري هدفمند روش متوالي يا متواتر است. در اين روش ها به جاي انتخاب يك نمونه ثابت حجم نمونه آنقدر افزايش مي يابد تا زماني که ديگر كافي باشد (2002 ,Banning). اين موراد شامل نمونه گيري نظري (Theoretical sampling)، موارد تأييد و رد كننده (Confirming and Disconfirming Cases)، نمونه گيري فرصت طلبانه (Opportunistic Sampling) و نمونه گيري گلوله برفي (Snowball Sampling) هستند. در نمونه گيري نظري كه به عنوان روش غالب در تئوري زمين هاي شناخته مي شود نمونه ها به شكلي انتخاب مي شوند كه به خلق تئوري كمك كنند (Glaser, 1968). درا بتدا پژوهشگر بر اساس قضاوت خود از بهترين منابع اطلاعاتي از قبيل مشاهده، مصاحبه يا منابع مكتوب، بهترين انتخاب ها را انجام مي دهد و سپس بدنبال نمونه هايي مي رود كه تئوري ايجاد شده را كامل كنند. در تئوري زمينه اي ابتدا نمونه گيري به صورت آسان آغاز مي شود و سپس به صورت هدفمند در جهت حداكثر تفاوت براي مفاهيم ايجاد شده حركت مي كند و نهايتا به نمونه گيري نظري مي رسد (Munhall, 2012).
- Glaser BG, Strauss, Strauss AL. The Discovery of grounded theory. Strategies for qualitative research. pp. x. 271. Weidenfeld & Nicolson: London; printed in U.S.A.; 1968.
- Munhall PL. Nursing research: a qualitative perspective. 5th ed. Sudbury, MA: Jones & Bartlett Learning; 2012.
- Banning EB. Archaeological survey. New York ; London: Kluwer Academic/Plenum Publishers; 2002.