پژوهشی, معمارساز, معماری

نور در معماری

نور در معماری

امروزه تاثیر مثبت نور مناسب بر روان و رفتار و خلق و خوی، قدرت نیروبخشی و تولید انرژی مثبت در انسان، غیرقابل انگار می باشد، زیرا نور اثر مستقیم بر فعالیت بخش های درونی مغز دارد و اشتیاق و علاقه به روشنایی و یا ترس از تاریکی فقط یک مساله واهی یا روانشناختی و یا اجتماعی نیست، بلکه اثربخشی بهینه نور در سلامت روان و تاثیر آن در خلق و خوی و رفتار انسان در نهایت ارتقاء کیفی اخلاقی وی در پروژه های تحقیقاتی مختلف نیز ثابت شده است (Nayebi 86 .p ,2008). توجه به نور و روشنایی در طراحی فضاهای معماری بسیار مهم است. در محیط های آموزشی به دلیل میزان بالای فعالیت های بصری که در اکثر موارد در طول روز انجام می شود، توجه به نور و به خصوص روشنایی طبیعی اهمیت بیشتری دارد. فعالیت در کلاس های تاریک و فاقد روشنایی روز در درازمدت باعث به وجود آمدن مشکلات فیزیکی و روانی در کاربران فضاهای آموزشی می شود. سابقه مطرح شدن مسئله روشنایی ملیتی در طراحی محیط های آموزشی به دهه ۱۹۵۰ تا اواخر ۱۹۹۰ در کالیفرنیا می رسد. قبل از رایج شدن استفاده از لامپ های فلورسنت، سازمان آموزش كاليفرنيا استانداردهایی را برای اطمينان از وجود نور روز کافی در کلاس ها، وضع کرد. با شروع دهه ۱۹۹۰، در این باره بحث هایی مطرح شد. مهندسین ساختمان به علت نیاز به تهویه معلوع با استفاده از شیشه های وسیع در نما و سقف های بلند مخالف بودند. همچنین گران تمام شدن ساخت چنین کلاس های مورد انتقاد بود. در نتیجه کلاس هایی با پنجره های کوچک و سقف کوتاه و متکی به روشنایی مصنوعی، جای کلاس های پرنور (نور روز) را گرفت. از این دوران مطالعات و تحقیقاتی در زمینه تأثير نور روز بر سلامت و عملکرد دانش آموزان و دانشجویان در کلاس ها انجام شد (1999 ,Heschong Mahone Group).

  • Nayebi, B. (Fereshteh) and Associates (2008). The Effect of Light on Life Quality and Human Moral Behavior, moral Jornal in science and technology No. 314, Year 2 of publishing.
  • Heschong Mahone Group (1999), Daylighting in Schools, An investigation into the relation- ship between daylightand human performance, Detailed Report, Fair Oaks, CA.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *