کوشک در باغ ایرانی
ﮐﻮﺷﮏ ﻧﻴﺰ ﻓﻀﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻭ ﺑﺮﻭﻥ ﮔﺮﺍ. ﮐﻮﺷﮏ ﻋﻤﺎﺭﺗﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﻫﺸﺖ ﺩﺭ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﻮ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯﻱ ﻣﺤﻮﺭﻱ ﺭﻭ ﺑﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺗﻨﮓ ﺭﺍﻩ ﻣﺸﺠﺮ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ وجود حوض مرکزي با کوشک بالاي سر آن، رابطه همنشيني قاعده مندي دارد. جايي که محل تلاقي محور ها در قلب باغ را دارا مي باشد و فضاي چهار صفه که بر چهار سوي باغ گشوده است،آغاز گر تداوم حرکت افقي مي باشد صورت هشت گوش يک کوشک، باز تاب عرش الهي است که طبق سنن و احاديث اسلامي بر دوش هشت فرشته جاي گرفته است. کوشک سير و سلوک را در باغ به صورت عيني نمايش مي دهد(طوسی و امامی فر، 1390). هر باغ دارای چند ساختمان است که یکی از آن ساختمان ها کوشک یا ساختمان اصلی باغ می باشد که بیشتر در میانه بود و گاهی نیز در یک سوم طول آن نمایان رو به باغ است و گاه از هر چهارجهت به باغ باز می شود و گاه یک نما داشت و پشتش بسته بود (معماریان، 1390). ساختمانی که در میان یک حیاط و یا باغ قرار گیرد (پیرنیا، 1387).
- طوسی، معصومه، امامی فر، سید نظام الدین (1390)، نمادشناسي و نشانه شناسي عناصر باغ هاي ايراني با توجه به عناصر باغ فين کاشان، نشریه نگره، وره 6، شماره 7، صص 59 -71.
- معمارین، غلامحسین (1390)، معماری ایرانی، نشریه سرویش دانش، نوبت 3.
- پیرنیا، محمدکریم (1387)، سبک شناسی معماری ایران. تهران: سروش دانش.