باره بند در معماری ایرانی
جای نگهداری چهارپایان در بهار و تابستان(فصل های گرم).در واقع بهاربند، طویله یا اسطبل روبازی است که جلوی آن فضای ایوان مانند وجود دارد (شمس، 1389). باره بند. [ رَ / رِ ب َ ] ( اِ مرکب ) جایی که اسب بندند و در عرف این زمان اصطبل و طویله راگویند و باربند مخفف بهاره بند نیز آمده. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). طویله و جای بستن اسب که باره به معنی اسب هم هست اکنون در تکلم باربند گویند. رجوع به باربند شود. مخفف بهاره بند. ( انجمن آرا )(دهخدا). (رِ بَ ) (اِمر. ) طویله ، اصطبل(معین). جایی که در آن چهارپایان، به اسب را می بستند، اسطبل، طویله(عمید)
- شمس، صادق (1389)، واژه نامه سنتی معماری ایران (جلوه هایی از هنر معماران ایران زمین)، علم و دانش.
- فرهنگ دهخدا.
- فرهنگ عمید.