پژوهشی, معمارساز, معماری

رواق در معماری ایرانی

رواق در معماری ایرانی

فضایی است مشتمل بر سقف و ستون که حداقل در یک طرف مسدود باشد و انسان را از تماس با بارش و تابش نور آفتاب مصون می دارد و در مناطقی که شدت نور و حرارت خورشید زیاد باشد نور مناسب و ملایمی را به داخل عبور می دهد و در این صورت روشنائی از طریق غیر مستقیم یا با واسطه خواهی داشت. به فضاهاي سرپوشیده ستوندار یا متشكل از چـشمه طاق هایي گفتـه مـي شـود كـه در طـرفين صـحن یـا میانسراي مساجد یا اماكن مذهبي ساخته مي شـود . دهانه این گونه فضاها رو به صحن است و در ورودي مسجد را به شبستان یا گنبد خانه متصل مي سازد.

  • طاهباز، منصوره، شهربانو جلیلیان، فاطمه موسوی (1391)، بررسی عملکرد در / پنجره از نظر نور روز در نمونه ایی از خانه هایی قدیمی کاشان ،تهران -،معاونت پژوهشی و فناوری دانشگاه شهید بهشتی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *