نمونه گیری احتمالی
همان طور که پیش از این توضیح داده شده در این روش، انتخاب نمونه براساس قوانین احتمالات صورت می گیرد و هر یک از واحدهای تشکیل دهنده جامعه آماری از شانس برابر یا نابرابر ولی نامساوی با صفر برخوردارند. در این روش عامل شانس و تصادف، جایگزین دانش می شود. پژوهشگر نمونه پژوهش را تعیین می کند و قادر است با اطمینان معین نتایج را تعمیم دهد. نمونه گیری احتمالی خود به روش های متعددی تقسیم می شود ولی کاربرد هریک شرایط خاصی را می طلبد به عبارت دیگر، روش های مورد نظر به دلیل همسان نبودن جوامع و شرایط ایجاد شده اند و از آنجا که نمونه گیری پایه و اساس پژوهش ها به شمار می رود، کارشناسان آمار و پژوهشگران با توجه به موقعیت خاص جامعه مورد مطالعه روش های مختلفی را به کار برده اند. اما تمامی روش ها تصادف پایه کلیه طرح های نمونه گیری است (از کیا، ۱۳۸۲).
انواع نمونه گیری احتمالی:
- نمونه تصادفی
- نمونه گیری سیستمانیک یا دایره ای
- نمونه گیری طبقه بندی
- نمونه گیری خواهای
- نمونه گیری چند مرحله ای
- دربان آستانه، از کیا (1382)، روش های تحقیقات کاربردی در علوم اجتماعی، تهران: انتشارات کیهان.