نمونه گیری قضاوتی
گاهی لازم است نمونه را براساس آگاهی و قضاوت خود پژوهشگر از جمعیت و ماهیت پژوهش و به طور خلاصه، بر اساس قضاوت شخصی و هدف های مطالعه که پژوهشگر نسبت به آن آگاهی دارد، انتخاب کنیم. از این روش زمانی استفاده می شود که شخص پژوهشگر خود به سراغ تعدادی افراد معین می رود تا از آن ها درباره مسئله پژوهش سؤال کند. برای مثال، فرض کنیم می خواهیم به پژوهشی درباره دختران فراری بپردازیم در این موارد به طور معمول، پارک ها و پایانه های مسافربری یا خیابان های پر تردد را برای بافتن افراد نمونه انتخاب می کنیم که این موضوع، ناشی از فهم نظری و تجربیات پیشین پژوهشگر است. در نمونه گیری تعمدی با قضاوتی، واحدهای انتخابی از لحاظ نظری حایز اهمیت هستند اما به لحاظ آماری، معرف بودن آن ها مشخص نیست (رستمی، 1393).
- رستمی، ذبیح اله (1393)، روش های کاربری پژوهش مروری بر مفاهیم مهم در نمونه گیری، ماهنامه خبری – اطلاع رسانی پیام پژوهش، شماره 159، صص 27-33.