نهاز و نخیر در معماری ایرانی
قسمت های بیرون زده از پلان را نهاز می گویند و به قسمت های تو رفته در پلان نخیر گفته می شود(پیرنیا، 1383). ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ﻏﯿﺎﺛﯿﻪ از ﺷﺎﻫﮑﺎرﻫﺎی ﻣﻌماری عصر ﺗﯿﻤﻮری ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ در ﺳﺎﺧﺖ ﭘﻼن، ﻓﻀﺎی دروﻧﯽ ﻧﻬﺎز و ﻧﺨﯿﺮ ﺳﺎﺧﺘمان از اﻟﮕﻮﻫﺎی رﯾﺎﺿﯽ و ﻫﻨﺪﺳﯽ ﻣﺨﺘﺺ آن دوره اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ(صادقی، 1389). بهره گیری از هندسه و تنوع طراحی در تهرنگ ساختمان که در نهاز یعنی بیرون زدگی در کالبد و نخیر یعنی تو رفتگی در کالبد نمایان می شد(شفائی، 1397).
- پیرنیا، کریم (1383)، سبک شناسی معماری ایرانی، سروش دانش.
- ﺻﺎدﻗﯽ، ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ، اﺣﻤﺪی، ﻓﺮﯾﺎل (1389)، «تاملی بر اصول معماری در دوره تیموری با تاکید بر بازشناخت بنای مدرسه غیاثیه خرگرد»، کتاب ماه هنر، شماره 149، صص 106-111.
- شفائی، شادی (1397)، آشنایی با مصادیق معماری ایران و جهان، گروه آموزشی مدرس(وابسته به م. ف. ه. سیمای گلستان آفرینش)، سنجش و دانش، نوبت 1.